Konfigurowanie aplikacji internetowych
Element <konfiguracji system.Net> (network Ustawienia) zawiera informacje o konfiguracji sieci dla aplikacji. <Za pomocą elementu system.Net> (network Ustawienia) można ustawić serwery proxy, ustawić parametry zarządzania połączeniami i dołączyć niestandardowe moduły uwierzytelniania i żądań w aplikacji.
Element <defaultProxy> (Network Ustawienia) definiuje serwer proxy zwracany przez klasęGlobalProxySelection. Każdy HttpWebRequest , który nie ma własnej Proxy właściwości ustawionej na określoną wartość, używa domyślnego serwera proxy. Oprócz ustawienia adresu serwera proxy można utworzyć listę adresów serwera, które nie będą używać serwera proxy, i można wskazać, że serwer proxy nie powinien być używany dla adresów lokalnych.
Należy pamiętać, że ustawienia internetowe systemu są łączone z ustawieniami konfiguracji, a te ostatnie mają pierwszeństwo.
Poniższy przykład ustawia domyślny adres serwera proxy na http://proxyserver, wskazuje, że serwer proxy nie powinien być używany dla adresów lokalnych i określa, że wszystkie żądania do serwerów znajdujących się w domenie contoso.com powinny pominąć serwer proxy.
<configuration>
<system.net>
<defaultProxy>
<proxy
usesystemdefault = "false"
proxyaddress = "http://proxyserver:80"
bypassonlocal = "true"
/>
<bypasslist>
<add address="http://[a-z]+\.contoso\.com/" />
</bypasslist>
</defaultProxy>
</system.net>
</configuration>
<Użyj elementu connectionManagement> Element (network Ustawienia), aby skonfigurować liczbę trwałych połączeń, które można nawiązać z określonym serwerem lub wszystkimi innymi serwerami. W poniższym przykładzie aplikacja konfiguruje dwa trwałe połączenia z serwerem www.contoso.com, cztery trwałe połączenia z serwerem z adresem IP 192.168.1.2 i jednym trwałym połączeniem ze wszystkimi innymi serwerami.
<configuration>
<system.net>
<connectionManagement>
<add address="http://www.contoso.com" maxconnection="2" />
<add address="192.168.1.2" maxconnection="4" />
<add address="*" maxconnection="1" />
</connectionManagement>
</system.net>
</configuration>
Niestandardowe moduły uwierzytelniania są konfigurowane przy użyciu <elementu authenticationModules> (network Ustawienia). Moduły uwierzytelniania niestandardowego IAuthenticationModule muszą implementować interfejs.
Poniższy przykład umożliwia skonfigurowanie niestandardowego modułu uwierzytelniania.
<configuration>
<system.net>
<authenticationModules>
<add type="MyAuthModule, MyAuthModule.dll" />
</authenticationModules>
</system.net>
</configuration>
Element webRequestModules> (network Ustawienia) umożliwia <skonfigurowanie aplikacji pod kątem używania niestandardowych modułów specyficznych dla protokołu w celu żądania informacji z zasobów internetowych. Określone moduły muszą implementować IWebRequestCreate interfejs. Domyślne moduły żądań HTTP, HTTPS i plików można zastąpić, określając moduł niestandardowy w pliku konfiguracji, jak w poniższym przykładzie.
<configuration>
<system.net>
<webRequestModules>
<add
prefix="HTTP"
type = "MyHttpRequest.dll, MyHttpRequestCreator"
/>
</webRequestModules>
</system.net>
</configuration>
