Metoda CodeInterface2.AddEvent —
Dodaje zdarzenia interfejsu.
Przestrzeń nazw: EnvDTE80
Zestaw: EnvDTE80 (w EnvDTE80.dll)
Składnia
'Deklaracja
Function AddEvent ( _
Name As String, _
FullDelegateName As String, _
CreatePropertyStyleEvent As Boolean, _
Position As Object, _
Access As vsCMAccess _
) As CodeEvent
CodeEvent AddEvent(
string Name,
string FullDelegateName,
bool CreatePropertyStyleEvent,
Object Position,
vsCMAccess Access
)
CodeEvent^ AddEvent(
String^ Name,
String^ FullDelegateName,
[InAttribute] bool CreatePropertyStyleEvent,
Object^ Position,
vsCMAccess Access
)
abstract AddEvent :
Name:string *
FullDelegateName:string *
CreatePropertyStyleEvent:bool *
Position:Object *
Access:vsCMAccess -> CodeEvent
function AddEvent(
Name : String,
FullDelegateName : String,
CreatePropertyStyleEvent : boolean,
Position : Object,
Access : vsCMAccess
) : CodeEvent
Parametry
Name
Typ: StringWymagane.Nazwa zdarzenia interfejsu, aby dodać.
FullDelegateName
Typ: StringWymagane.Nazwisko pełnomocnika, podstawą zdarzenia.
CreatePropertyStyleEvent
Typ: BooleanOpcjonalne.Tworzy zdarzenie akcesor styl właściwości.
Position
Typ: ObjectOpcjonalne.Lokalizacja zdarzenia w kodzie.
Access
Typ: vsCMAccessOpcjonalne.A vsCMAccess stałą.
Wartość zwracana
Typ: EnvDTE80.CodeEvent
Zwraca utworzono zdarzenia interfejsu.
Uwagi
[!UWAGA]
Po dokonaniu niektórych rodzajów modyfikacji, co oznacza, że ich wartości nie może polegać na zawsze pozostawać taki sam może być nie deterministyczny wartości elementów modelu kodu, takich jak klasy, strukturach, funkcje, atrybuty, delegatów i tak dalej.Aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję wartości elementu modelu kod można zmienić w Odnajdowanie kodu za pomocą modelu kodu (Visual Basic).
Zabezpieczenia programu .NET Framework
- Pełne zaufanie do bezpośredniego wywołującego. Tego elementu członkowskiego nie można używać w kodzie częściowo zaufanym. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Używanie bibliotek pochodzących z częściowo zaufanego kodu.
Zobacz też
Informacje
Inne zasoby
Porady: kompilowanie i uruchamianie kodu modelu obiektów automatyzacji — przykłady