.NET genelleştirme ve ICU

.NET 5'in öncesinde .NET genelleştirme API'leri farklı platformlarda farklı temel kitaplıklar kullanıyordu. Unix'te, API'ler Unicode için Uluslararası Bileşenler (ICU) ve Windows'da Ulusal Dil Desteği (NLS) kullandı. Bu, uygulamaları farklı platformlarda çalıştırırken birkaç genelleştirme API'sinde bazı davranış farklılıklarına neden oldu. Davranış farklılıkları şu alanlarda belirgindi:

• Kültürler ve kültür verileri
• Dize büyük/küçük harf
• Dize sıralama ve arama
• Sıralama tuşları
• Dize normalleştirme
• Uluslararası Etki Alanı Adları (IDN) desteği
• Linux'ta saat dilimi görünen adı

.NET 5'den başlayarak, geliştiriciler hangi temel kitaplığın kullanıldığı üzerinde daha fazla denetime sahip olur ve uygulamaların platformlar arasındaki farkları önlemesine olanak tanır.

Windows'ta ICU

Windows artık genelleştirme görevleri için otomatik olarak kullanılan özelliklerinin bir parçası olarak önceden yüklenmiş bir icu.dll sürümü içerir. Bu değişiklik, .NET'in genelleştirme desteği için bu ICU kitaplığını kullanmasına olanak tanır. Eski Windows sürümleri, .NET 5 ve sonraki sürümlerde olduğu gibi, ICU kitaplığının kullanılamadığı veya yüklenebildiği durumlarda NLS tabanlı uygulamayı kullanmaya geri döner.

Aşağıdaki tabloda, hangi .NET sürümlerinin farklı Windows istemci ve sunucu sürümleri arasında ICU kitaplığını yükleyebilecekleri gösterilmektedir:

Davranış farklılıkları

Uygulamanızı .NET 5 veya sonraki bir sürümü hedefleye yükseltirseniz, genelleştirme olanaklarını kullandığınızı fark etmeseniz bile uygulamanızda değişiklikler görebilirsiniz. Aşağıdaki bölümde karşılaşabileceğiniz bazı davranış değişiklikleri listelenir.

Dize sıralama ve System.Globalization.CompareOptions

CompareOptions , iki dizenin karşılaştırılma şeklini etkilemek için String.Compare geçirilebilen seçenekler sabit listesidir.

Eşitlik için dizeleri karşılaştırmak ve sıralama düzenlerini belirlemek NLS ile ICU arasında farklılık gösterir. Özellikle:

• Varsayılan dize sıralama düzeni farklıdır, bu nedenle doğrudan kullanmasanız CompareOptions bile bu durum görünür. ICU kullanılırken, None varsayılan seçenek ile StringSortaynı işlemi gerçekleştirir. StringSort alfasayısal olmayan karakterleri alfasayısal olmayan karakterleri alfasayısal karakterlerden önce sıralar (dolayısıyla "faturalar" "faturalardan" önce sıralanır, örneğin). Önceki None işlevselliği geri yüklemek için NLS tabanlı uygulamayı kullanmanız gerekir.
• Ligatür karakterlerinin varsayılan işlemesi farklıdır. NLS'nin altında ligatürler ve ligatür olmayan karşılıkları (örneğin, "oeuf" ve "œuf") eşit kabul edilir, ancak .NET'te ICU'da bu durum geçerli değildir. Bunun nedeni, iki uygulama arasındaki farklı harmanlama gücüdür. ICU kullanırken NLS davranışını geri yüklemek için değerini kullanın CompareOptions.IgnoreNonSpace .

String.IndexOf

Dizedeki null karakterin String.IndexOf(String) dizinini bulmak için çağıran \0 aşağıdaki kodu göz önünde bulundurun.

const string greeting = "Hel\0lo";
Console.WriteLine($"{greeting.IndexOf("\0")}");
Console.WriteLine($"{greeting.IndexOf("\0", StringComparison.CurrentCulture)}");
Console.WriteLine($"{greeting.IndexOf("\0", StringComparison.Ordinal)}");

• Windows'un .NET Core 3.1 ve önceki sürümlerinde kod parçacığı üç satırın her birine yazdırılır 3 .
• Windows'da ICU bölüm tablosunda listelenen Windows sürümlerinde çalışan .NET 5 ve sonraki sürümler için kod parçacığı , 0ve 0 (sıralı arama için) yazdırır3.

Varsayılan olarak, String.IndexOf(String) kültüre duyarlı bir dil araması gerçekleştirir. ICU, null karakteri sıfır ağırlıklı bir karakter \0olarak kabul eder ve bu nedenle .NET 5 ve sonraki sürümlerde dil araması kullanılırken karakter dizede bulunmaz. Ancak, NLS null karakteri sıfır ağırlıklı bir karakter \0 olarak değerlendirmez ve .NET Core 3.1 ve önceki sürümlerde dilsel bir arama 3 konumundaki karakteri bulur. Sıralı arama, tüm .NET sürümlerinde 3 konumundaki karakteri bulur.

Kod çözümleme kurallarını CA1307 çalıştırabilirsiniz: Netlik için StringComparison belirtin ve CA1309: Kodunuzda dize karşılaştırmasının belirtilmediğinde veya sıralı olmadığında çağrı sitelerini bulmak için sıralı StringComparison kullanın.

Daha fazla bilgi için bkz . .NET 5+ üzerinde dizeleri karşılaştırırken davranış değişiklikleri.

String.EndsWith

const string foo = "abc";

Console.WriteLine(foo.EndsWith("\0"));
Console.WriteLine(foo.EndsWith("c"));
Console.WriteLine(foo.EndsWith("\0", StringComparison.CurrentCulture));
Console.WriteLine(foo.EndsWith("\0", StringComparison.Ordinal));
Console.WriteLine(foo.EndsWith('\0'));

True
True
True
False
False

Bu davranışı önlemek için veya parametresi aşırı yüklemesini charStringComparison.Ordinalkullanın.

String.StartsWith

const string foo = "abc";

Console.WriteLine(foo.StartsWith("\0"));
Console.WriteLine(foo.StartsWith("a"));
Console.WriteLine(foo.StartsWith("\0", StringComparison.CurrentCulture));
Console.WriteLine(foo.StartsWith("\0", StringComparison.Ordinal));
Console.WriteLine(foo.StartsWith('\0'));

True
True
True
False
False

Bu davranışı önlemek için veya parametresi aşırı yüklemesini charStringComparison.Ordinalkullanın.

TimeZoneInfo.FindSystemTimeZoneById

ICU, uygulama Windows üzerinde çalışırken bile IANATimeZoneInfoörnek oluşturma esnekliği sağlar. Benzer şekilde, Windows dışı platformlarda çalışırken bile Windows saat dilimi kimlikleriyle örnekler oluşturabilirsiniz TimeZoneInfo . Ancak, NLS modu veya genelleştirme sabit modu kullanılırken bu işlevselliğin kullanılamadığını unutmayın.

Haftanın günü kısaltmaları

yöntemi, DateTimeFormatInfo.GetShortestDayName(DayOfWeek) haftanın belirtilen günü için en kısa kısaltılmış gün adını alır.

• Windows'un .NET Core 3.1 ve önceki sürümlerinde, bu haftanın günü kısaltmaları iki karakterden oluşuyordu, örneğin, "Su".
• .NET 5 ve sonraki sürümlerinde, bu haftanın günü kısaltmaları yalnızca bir karakterden oluşur; örneğin, "S".

ICU'ya bağımlı API'ler

.NET, ICU'ya bağımlı API'leri kullanıma sunar. Bu API'ler yalnızca ICU kullanılırken başarılı olabilir. Burada bazı örnekler verilmiştir:

• TryConvertIanaIdToWindowsId(String, String)
• TryConvertWindowsIdToIanaId

Windows'da ICU bölüm tablosunda listelenen Windows sürümlerinde, bahsedilen API'ler başarılı olur. Ancak, Windows'un eski sürümlerinde bu API'ler başarısız olur. Bu gibi durumlarda, bu API'lerin başarısını sağlamak için uygulama yerel ICU özelliğini etkinleştirebilirsiniz. Windows olmayan platformlarda, bu API'ler sürümden bağımsız olarak her zaman başarılı olur.

Ayrıca, uygulamaların bu API'lerin başarısını garanti etmek için genelleştirme sabit modunda veya NLS modunda çalışmadığından emin olmaları çok önemlidir.

ICU yerine NLS kullanma

NLS yerine ICU kullanılması, genelleştirmeyle ilgili bazı işlemlerle davranış farklılıklarına neden olabilir. NLS kullanmaya geri dönmek için ICU uygulamasını geri çevirebilirsiniz. Uygulamalar NLS modunu aşağıdaki yollardan herhangi biriyle etkinleştirebilir:

• Proje dosyasında:

  <ItemGroup>
    <RuntimeHostConfigurationOption Include="System.Globalization.UseNls" Value="true" />
  </ItemGroup>
  

• runtimeconfig.json dosyasında:

  {
    "runtimeOptions": {
       "configProperties": {
         "System.Globalization.UseNls": true
        }
    }
  }
  

• Ortam değişkenini DOTNET_SYSTEM_GLOBALIZATION_USENLS veya truedeğerine 1 ayarlayarak.

Daha fazla bilgi için bkz . Çalışma zamanı yapılandırma ayarları.

Uygulamanızın ICU kullanıp kullanmadığını belirleme

Aşağıdaki kod parçacığı, uygulamanızın NLS değil, ICU kitaplıklarıyla çalışıp çalışmadığını belirlemenize yardımcı olabilir.

public static bool ICUMode()
{
    SortVersion sortVersion = CultureInfo.InvariantCulture.CompareInfo.Version;
    byte[] bytes = sortVersion.SortId.ToByteArray();
    int version = bytes[3] << 24 | bytes[2] << 16 | bytes[1] << 8 | bytes[0];
    return version != 0 && version == sortVersion.FullVersion;
}

.NET sürümünü belirlemek için kullanın RuntimeInformation.FrameworkDescription.

Uygulama yerel ICU

ICU'nun her sürümü hata düzeltmeleri getirebilir ve dünyanın dillerini açıklayan Common Locale Data Repository (CLDR) verilerini güncelleştirebilir. ICU sürümleri arasında geçiş yapmak, genelleştirmeyle ilgili işlemler söz konusu olduğunda uygulama davranışını olumsuz etkileyebilir. .NET 5 ve üzeri sürümler, uygulama geliştiricilerinin tüm dağıtımlarda tutarlılık sağlamasına yardımcı olmak için hem Windows hem de Unix'te uygulamaların kendi ICU kopyalarını taşımasına ve kullanmasına olanak tanır.

Uygulamalar, aşağıdaki yollardan biriyle uygulama yerel ICU uygulama modunu kabul edebilir:

• Proje dosyasında uygun RuntimeHostConfigurationOption değeri ayarlayın:

  <ItemGroup>
    <RuntimeHostConfigurationOption Include="System.Globalization.AppLocalIcu" Value="<suffix>:<version> or <version>" />
  </ItemGroup>
  

• veya runtimeconfig.json dosyasında uygun runtimeOptions.configProperties değeri ayarlayın:

  {
    "runtimeOptions": {
       "configProperties": {
         "System.Globalization.AppLocalIcu": "<suffix>:<version> or <version>"
       }
    }
  }
  

• Ya da ortam değişkenini DOTNET_SYSTEM_GLOBALIZATION_APPLOCALICU veya <suffix>:<version>değerine <version> ayarlayarak.

  <suffix>: Genel ICU paketleme kurallarına göre 36 karakterden daha az uzunlukta isteğe bağlı sonek. Özel bir ICU oluştururken, bunu özelleştirerek lib adlarını ve dışarı aktarılan simge adlarını sonek (örneğin, libicuucmyapp) içerecek şekilde oluşturabilirsiniz; burada myapp sonektir.

  <version>: Geçerli bir ICU sürümü, örneğin, 67.1. Bu sürüm ikili dosyaları yüklemek ve dışarı aktarılan simgeleri almak için kullanılır.

Bu seçeneklerden biri ayarlandığında, projenize yapılandırılana karşılık gelen ve tek gereken bu olan bir PackageReferenceversion ekleyebilirsiniz.

Alternatif olarak, uygulama yerel anahtarı ayarlandığında ICU yüklemek için .NET, birden çok yolu yoklayan yöntemini kullanır NativeLibrary.TryLoad . yöntemi ilk olarak, uygulamanın dosyasını temel alan dotnet konağı tarafından oluşturulan özelliğindeki NATIVE_DLL_SEARCH_DIRECTORIES kitaplığı deps.json bulmaya çalışır. Daha fazla bilgi için bkz . Varsayılan yoklama.

Bağımsız uygulamalar için, kullanıcı tarafından ICU'nın uygulama dizininde olduğundan emin olmak dışında özel bir eylem gerekmez (bağımsız uygulamalar için, çalışma dizini varsayılan olarak NATIVE_DLL_SEARCH_DIRECTORIESolarak olur).

NuGet paketi aracılığıyla ICU kullanıyorsanız bu, çerçeveye bağımlı uygulamalarda çalışır. NuGet yerel varlıkları çözümler ve bunları dosyaya deps.json ve dizinin altındaki uygulamanın çıkış dizinine runtimes ekler. .NET buradan yükler.

Yerel bir derlemeden ICU kullanılan çerçeveye bağımlı uygulamalar (bağımsız olmayan) için ek adımlar atmalısınız. .NET SDK'sının henüz içine eklenecek deps.json "gevşek" yerel ikili dosyalar için bir özelliği yoktur (bu SDK sorununa bakın). Bunun yerine, uygulamanın proje dosyasına ek bilgiler ekleyerek bunu etkinleştirebilirsiniz. Örneğin:

<ItemGroup>
  <IcuAssemblies Include="icu\*.so*" />
  <RuntimeTargetsCopyLocalItems Include="@(IcuAssemblies)" AssetType="native" CopyLocal="true"
    DestinationSubDirectory="runtimes/linux-x64/native/" DestinationSubPath="%(FileName)%(Extension)"
    RuntimeIdentifier="linux-x64" NuGetPackageId="System.Private.Runtime.UnicodeData" />
</ItemGroup>

Bu, desteklenen çalışma zamanları için tüm ICU ikili dosyaları için yapılmalıdır. Ayrıca, NuGetPackageId öğe grubundaki RuntimeTargetsCopyLocalItems meta verilerin projenin gerçekten başvurduğunu bir NuGet paketiyle eşleşmesi gerekir.

Linux'ta belirli ICU sürümünü yükleme

Varsayılan olarak, Linux'ta ICU kullanılırken .NET, sistemden yüklü en son ICU sürümünü yüklemeyi dener. Ancak, DOTNET_ICU_VERSION_OVERRIDE ortam değişkenini ayarlayarak yüklenecek belirli bir ICU sürümü belirtebilirsiniz.

Örneğin, ortam değişkeni 67.1gibi belirli bir sürüm numarasına ayarlanırsa .NET bu ICU sürümünü yüklemeyi dener. Örneğin, .NET libicuuc.so.67.1 ve libicui18n.so.67.1kitaplıklarını arar.

Belirtilen sürüm bulunamazsa.NET, sistemden en yüksek yüklü ICU sürümünü yüklemeye geri döner.

Bu yapılandırma, ICU sürümü kullanımını denetleme ve uygulamaya özgü veya sistem tarafından sağlanan ICU sürümleriyle uyumluluğu sağlama esnekliği sağlar.

macOS davranışı

macOS, dosyada Mach-O belirtilen yük komutlarından bağımlı dinamik kitaplıkları çözümlemek için Linux yükleyicisinden farklı bir davranışa sahiptir. Linux yükleyicisinde .NET, ICU bağımlılık grafiğini karşılamak için , libicudatave libicuuc (bu sırayla) deneyebilirlibicui18n. Ancak macOS'ta bu işe yaramaz. macOS üzerinde ICU oluştururken, varsayılan olarak içinde bu yük komutlarını libicuuciçeren bir dinamik kitaplık alırsınız. Aşağıdaki kod parçacığı bir örnek gösterir.

~/ % otool -L /Users/santifdezm/repos/icu-build/icu/install/lib/libicuuc.67.1.dylib
/Users/santifdezm/repos/icu-build/icu/install/lib/libicuuc.67.1.dylib:
 libicuuc.67.dylib (compatibility version 67.0.0, current version 67.1.0)
 libicudata.67.dylib (compatibility version 67.0.0, current version 67.1.0)
 /usr/lib/libSystem.B.dylib (compatibility version 1.0.0, current version 1281.100.1)
 /usr/lib/libc++.1.dylib (compatibility version 1.0.0, current version 902.1.0)

Bu komutlar yalnızca ICU'nun diğer bileşenleri için bağımlı kitaplıkların adına başvurur. Yükleyici, bu kitaplıkların sistem dizinlerinde bulunmasını veya env değişkenlerini ayarlamayı dlopen ya da uygulama düzeyinde dizinde ICU'nun bulunmasını içeren kuralları izleyerek LD_LIBRARY_PATH aramayı gerçekleştirir. ICU ikili dosyalarının uygulama düzeyi dizininde olduğundan emin olamıyor veya ayarlayamıyorsanız LD_LIBRARY_PATH , bazı ek işler yapmanız gerekir.

Yükleyici için, yükleyiciye bu yük komutuyla ikili ile aynı dizinde bu bağımlılığı aramasını belirten gibi @loader_pathbazı yönergeler vardır. Bunu başarmanın iki yolu vardır:

• install_name_tool -change

  Aşağıdaki komutları çalıştırın:

  install_name_tool -change "libicudata.67.dylib" "@loader_path/libicudata.67.dylib" /path/to/libicuuc.67.1.dylib
  install_name_tool -change "libicudata.67.dylib" "@loader_path/libicudata.67.dylib" /path/to/libicui18n.67.1.dylib
  install_name_tool -change "libicuuc.67.dylib" "@loader_path/libicuuc.67.dylib" /path/to/libicui18n.67.1.dylib
  

• Yükleme adlarını oluşturmak için ICU'ya düzeltme eki uygulama @loader_path

  Otomatik mutabakatı ()./runConfigureICU çalıştırmadan önce şu satırları şu şekilde değiştirin:

  LD_SONAME = -Wl,-compatibility_version -Wl,$(SO_TARGET_VERSION_MAJOR) -Wl,-current_version -Wl,$(SO_TARGET_VERSION) -install_name @loader_path/$(notdir $(MIDDLE_SO_TARGET))
  

WebAssembly'de ICU

Özellikle WebAssembly iş yükleri için bir ICU sürümü kullanılabilir. Bu sürüm, masaüstü profilleriyle genelleştirme uyumluluğu sağlar. ICU veri dosyası boyutunu 24 MB'tan 1,4 MB'a (veya Brotli ile sıkıştırıldıysa yaklaşık 0,3 MB) azaltmak için bu iş yükünün birkaç sınırlaması vardır.

Aşağıdaki API'ler desteklenmez:

• CultureInfo.EnglishName
• CultureInfo.NativeName
• DateTimeFormatInfo.NativeCalendarName
• RegionInfo.NativeName

Aşağıdaki API'ler sınırlamalarla desteklenir:

• String.Normalize(NormalizationForm) ve String.IsNormalized(NormalizationForm) nadiren kullanılan FormKC ve FormKD formlarını desteklemez.
• RegionInfo.CurrencyNativeName ile aynı değeri RegionInfo.CurrencyEnglishNamedöndürür.

Ayrıca, daha az yerel ayar desteklenir. Desteklenen liste dotnet/icu deposunda bulunabilir.

.NET uygulamalarında genelleştirme kurulumu

.NET genelleştirme başlatması, uygun genelleştirme kitaplığını yüklemeyi, kültür verilerini ayarlamayı ve genelleştirme ayarlarını yapılandırmayı içeren karmaşık bir işlemdir. Aşağıdaki bölümlerde genelleştirme başlatmanın farklı platformlarda nasıl çalıştığı açıklanmaktadır.

Windows

Windows'da .NET, genelleştirmeyi başlatmak için aşağıdaki adımları izleyin:

• Genelleştirme Sabit Modu etkinleştirilip etkinleştirilmediğini denetleyin. Bu mod etkin olduğunda.NET, ICU kitaplığının yüklenmesini atlar ve NLS API'lerini kullanmaktan kaçınır. Bunun yerine yerleşik sabit kültür verilerine dayanır ve davranışın işletim sisteminden ve ICU kitaplığından tamamen bağımsız kalmasını sağlar.

• NLS modu etkinleştirilip etkinleştirilmediğini denetleyin. Etkinleştirilirse, .NET ICU kitaplığını yüklemeyi atlar ve bunun yerine genelleştirme desteği için Windows NLS API'lerini kullanır.

• uygulama yerel ICU özelliğinin etkinleştirilip etkinleştirilmediğini denetleyin. Varsa, .NET, belirtilen sürümü kitaplık adlarına ekleyerek uygulama dizininden ICU kitaplığını yüklemeyi dener. Örneğin, sürüm 72.1 ise, .NET önce icuuc72.dll, icuin72.dllve icudt72.dllyüklemeye çalışır. Bu kitaplıklar yüklenemezse, icuuc72.1.dll, icuin72.1.dllve icudt72.1.dllyüklemeye çalışır. Kitaplıklardan hiçbiri bulunmazsa, işlem şu hata iletisiyle sonlandırılır: Failed to load app-local ICU: {library name}.

• Yukarıdaki koşullardan hiçbiri karşılanmadıysa, .NET sistem dizininden ICU kitaplığını yüklemeyi dener. İlk olarak icu.dllyüklemeye çalışır. Bu kitaplık kullanılamıyorsa, sistem dizininden icuuc.dll ve icuin.dll yüklemeyi dener. Bu kitaplıklardan herhangi biri bulunamazsa, çalışma zamanı genelleştirme desteği için NLS API'lerini kullanmaya geri döner.

Linux

• Genelleştirme Sabit Modu etkinleştirilip etkinleştirilmediğini denetleyin. Bu mod etkin olduğunda. .NET, ICU kitaplığının yüklenmesini atlar. Bunun yerine yerleşik sabit kültür verilerine dayanır ve davranışın işletim sisteminden ve ICU kitaplığından tamamen bağımsız kalmasını sağlar.
• uygulama yerel ICU özelliğinin etkinleştirilip etkinleştirilmediğini denetleyin. Varsa, .NET, belirtilen sürümü kitaplık adlarına ekleyerek uygulama dizininden ICU kitaplığını yüklemeyi dener. Örneğin, sürüm 68.2.0.9 ise, .NET libicuuc.so.68.2.0.9 ve libicui18n.so.68.2.0.9yüklemeye çalışır. Kitaplıklardan hiçbiri bulunmazsa, işlem şu hata iletisiyle sonlandırılır: Failed to load app-local ICU: {library name}.
• DOTNET_ICU_VERSION_OVERRIDE ortam değişkeninin ayarlı olup olmadığını denetleyin. Bu durumda .NET, Linuxüzerinde belirli bir ICU sürümünü yükleme açıklandığı gibi belirtilen ICU sürümünü yüklemeyi dener.
• Yukarıdaki koşullardan hiçbiri karşılanmadıysa, .NET sistemden ICU kitaplığının en yüksek yüklü sürümünü yüklemeyi dener. libicuuc.so.[version] ve libicui18n.so.[version]kitaplıklarını yüklemeye çalışır; burada [version] sistemdeki en yüksek yüklü ICU sürümüdür. Kitaplıklar bulunamazsa, işlem şu hata iletisiyle sonlandırılır: Failed to load system ICU: {library name}.

macOS

• Genelleştirme Sabit Modu etkinleştirilip etkinleştirilmediğini denetleyin. Bu mod etkin olduğunda. .NET, ICU kitaplığının yüklenmesini atlar. Bunun yerine yerleşik sabit kültür verilerine dayanır ve davranışın işletim sisteminden ve ICU kitaplığından tamamen bağımsız kalmasını sağlar.
• uygulama yerel ICU özelliğinin etkinleştirilip etkinleştirilmediğini denetleyin. Varsa, .NET, belirtilen sürümü kitaplık adlarına ekleyerek uygulama dizininden ICU kitaplığını yüklemeyi dener. Örneğin, sürüm 68.2.0.9 ise, .NET libicuuc68.2.0.9.dylib ve libicui18n68.2.0.9.dylibyüklemeye çalışır. Kitaplıklardan hiçbiri bulunmazsa, işlem şu hata iletisiyle sonlandırılır: Failed to load app-local ICU: {library name}.
• Yukarıdaki koşullardan hiçbiri karşılanmazsa. .NET, macOS davranışı'nde açıklandığı gibi ICU kitaplığının yüklü sürümünü yüklemeye çalışır.